VERHOEF/TANIS
(Jacolijn Verhoef / Aram Tanis)
N.a.v. het verwijderen van een foto uit de serie 'Cet Obscur Objet Du Desir' bij het Ministerie OC&W hingen een aantal medewerkers als protest een A4-tje op met allemaal verschillende werken die ook door de jaren heen zijn gecensureerd.
Malevich's 'Suprematistische Compositie: Rood en Zwart Vierkant', Andres Serrano's 'Piss Christ', Robert Mapplethore's 'Man In Polyester Suit', Max Beckmann's 'Actrices', Kiki Lamers 'Untitled' uit 1999 en ga zo maar door.
Subsidie is een belangrijke manier om talent te helpen hun kunstenaarspraktijk te ontwikkelen en zo de ruimte te geven aan de volgende Serrano of Beckmann.
Bojana Panevska
“A violent performance (not because of the fish)”
There can be no pleasure without first overcoming an obstacle, a prohibition, our own moral or ethical boundaries. The only tortures we inflict these days are undeserved and anonymous ones. We hide them in the basement, and we have lost all taste of violence, and even our understanding of the term. In a society both saturated and protected from violence, this performance is about revolt as an integral part of the pleasure.
Brenda de Vries
Brenda is naast haar commerciele toegepaste werk in twee richtingen op zoek naar antwoorden in haar vrije werk.
Aan de ene kant zoekt ze naar waar de grens ligt van herkenbaarheid van een geportretteerde. De andere richting is meer gefocussed op de vraag, als je nou alle controle als fotograaf los laat, en alle controle geeft aan een stukje software, wat bedenkt de computer dan voor je?
Judith Leysner
In Leysner's werk spelen thema’als traditie, rituelen, female masculanity en verlangen een belangrijke rol. Dit geeft zij vorm door gebruik te maken van culturele iconen/verschijnselen uit verschillende culturen.
Met nieuwe personage’s (alterego’s) die hier uit ontstaan maakt zij video-werk, visuele poezie, fotografie, performance’s, installaties en scultpuren.
Jos Houweling
CULTUUR ALARM. dagelijkse protesttekst tegen het neerkijken op kunst en cultuur. de serie blijft bestaan tot de komst van een andere wind.
Jorge Bakker
'The Adventures of Pinocchio' series is een serie van sculpturen en tekeningen geïnspireerd door het verhaal van Pinocchio.
Kevin de Winter
Het werk van Kevin de Winter zweeft rond maatschappij kritsch en zelf analytisch. Door het maken van sculpturen ontstaat er een soort van zelfactualisatie waarbij hij zichzelf als mens analyseert en gedrag staaft. Een leidraad in zijn werk is de kracht van design als manipulatief middel en perversie als bron van vernieuwing. Machtsmiddelen binnen de antropologie en suggestieve overtuiging binnen de marketing zijn voor hem een onuitputtelijke bron van inspiratie.
Cultureel bepaald gedrag wil hij reduceren en zo tot de kern van zichzelf als mens komen. Hierdoor probeert hij een beter inzicht te krijgen in gedrag en daden van de medemens. Het paradoxale is dat cultuur in zijn beleving een splijtzwam is, en de mens kan afhouden van zelfinzicht.
Kim de Weijer
De psychologische benadering in haar werk laat zien, dat er veelal een trans ontstaat in de video's en performances die zij neerzet. Ze geeft zich ter plekke volledig over aan een emotionele staat die niet te spelen is en die je ook niet na kunt doen. Brainwashing van haarzelf maakt een basis psyche bij haar los die alles met de maatschappij te maken heeft, of beter gezegd hoe de maatschappij er in haar ogen uit had moeten zien. Ze koppelt alle maskers van zichzelf los om zo bij haar ware identiteit te komen.
Richtje Reinsma
Het bovenstaande werk werd tijdens het 8th Aleppo International Women's Art Festival in Syrië getoond. Na anderhalf uur waren Reinsma's tekeningen op last van de autoriteiten verwijderd, vermoedelijk vanwege bedekte verwijzingen naar de geheime dienst.
Reinsma was in 2004 festival manager van twee festivals die verboden werden, en woonde in galerie Le Pont tot de geheime dienst de galerie sloot en verzegelde.
Tom Smit
Mijn werk is een dialoog over het individu met betrekking tot de ruimte die hem\haar ter beschikking staat. Ik denk dat erom gaat de ruimte die je ter beschikking staat zo optimaal mogelijk te benutten. Nu bestaan er natuurlijk verschillende ruimten, ik denk bijvoorbeeld aan ruimte die begrensd wordt door muren, je geestelijke of lichamelijke beperkingen, je persoonlijke ethiek, de rechtelijke macht enz. In mijn werk probeer ik vragen te stellen over wat het optimaal benutten van die ruimte kan betekenen. In Nederland is bijvoorbeeld de totale oppervlakte georganiseerd en vastgelegd.
Toen ik vroeger als kind op de camping stond in West-Friesland trokken we er met een roeiboot hele dagen op uit om te vissen in ver afgelegen sloten en te ravotten in de weilanden. Tot op een dag de ruilverkaveling plaatsvond en het landschap anders werd ingedeeld en er in plaats van bruggetjes over de sloten duikers werden geplaatst zodat we niet meer overal konden komen met de roeiboot. Hier raakte dus verschillende ruimten elkaar waardoor er frictie ontstond. In dit soort frictie ben ik geinteresseerd evenals het verlangen dat ontstaat aan de grenzen van een ruimte. Het verlangen naar verder, anders, meer etcetera.
Vivian Wenli Lin
Vivian Wenli Lin uses video to create intimate portraits of various women in various cities with various careers. She has worked with graffiti artists in New York, a geisha in Tokyo, a fetish porn model from London, newscaster in Dhaka and most recently sex workers in the Red Light District of Amsterdam. She uses video also as an educational tool to give voices to marginalized communities.
No comments:
Post a Comment